Joanna M.
Klaudia W.
Halina L.
Elżbieta J.
Julia W.
Daria S.
Klaudia W.

Emilia B.

Balans w życiu to dla mnie umiejętność odnajdywania harmonii między tym, co muszę, a tym, co chcę. To sztuka odpuszczania tam, gdzie nie jest to najważniejsze, i stawiania na siebie – choćby w drobnych, codziennych chwilach.
Jako mama dwójki dzieci wiem, jak łatwo jest wpaść w pułapkę perfekcjonizmu. Chcemy być niezastąpione: najlepszymi mamami, żonami, gospodyniami. Ale balans zaczyna się od uświadomienia sobie, że zasługujemy na odpoczynek i troskę o siebie, bo wtedy lepiej możemy dawać innym.
Dla mnie balans to chwila z własnymi myślami, czas na trening – nawet jeśli trwa tylko 15 minut. To przyzwolenie na to, by czasem dom nie był idealnie posprzątany, ale ja czuła się przy tym dobrze. To uśmiech moich dzieci, gdy widzą szczęśliwą, spokojną mamę, która dba o siebie i o nich.
Balans jest elastyczny – zmienia się razem z nami. Dziś to szybki trening w czasie drzemki malucha, jutro może być to spokojny spacer, kiedy dzieci dorosną. Najważniejsze, by pamiętać, że jest to nasz wewnętrzny kompas, który prowadzi nas do równowagi, spokoju i szczęścia.
Dzięki małym, codziennym krokom uczę się, że nie trzeba być idealną, by być wystarczającą. Balans to miłość do siebie – w świecie pełnym presji to prawdziwa supermoc.

Karolina N.

W życiu, jak to w życiu, zazwyczaj się plecie – szczęście z niepowodzeniami, zdrowie z chorobą, miłość, przyjaźń oraz straty – wszystko to splecione w misterną makramę. Dbamy o siebie, uprawiamy sport, odżywiamy się zdrowo, żeby potem poddać się na chwilę, zbyt dobrze bawić się na alkoholowej imprezie czy zawalić dietę i pozytywne myślenie. Rzucamy się ze skrajności w skrajność, chełpimy zwycięstwami, albo biczujemy z powodu popełnionych błędów. My, kobiety, jesteśmy mistrzyniami w wymaganiu od siebie. Balans, równowaga jest łagodnością w samoocenie, jest płynnością, miękką linią, złotym środkiem, jest klepaniem się po sytym brzuszku bez wyrzutów sumienia, jest dawaniem sobie luksusu snu, dobrych kosmetyków, masażu, fryzjera bez potrzeby zasłużenia na nie. Jest odpuszczaniem wyśrubowanych oczekiwań, popuszczaniem gumy w majtkach i ściąganiem stanika po przyjściu z pracy, głębokim wdechem i wydechem po wykonaniu zadania. Jest życzliwym spojrzeniem w lustro i dodaniem sobie otuchy przed trudnym dniem: Dasz radę! Wierzę w ciebie! Jest w końcu balans opowieścią o siostrzeństwie, braku rywalizacji pomiędzy kobietami, o wspólnym kroku i głębokiej rozmowie, na tematy, które każda z nas nosi w sobie, a które prowadzą do wspólnego źródła, które może dawać nam siłę. Chciałabym, żeby był właśnie o tym...